നീലാകാശം ഇരുളിൽ തന്നെയാണ് .... മേഘങ്ങൾ തമ്മിൽ ചുംബിക്കുകയാണ് .
എത്രയെത്ര കവിതകൾ എഴുതി കഴിഞ്ഞിട്ടാകാം അതിലൊന്ന് ഒടുവിൽ ഒരു കവി അവന്റേതായി വായനക്കാർക്ക് വിട്ടു നൽകാൻ ഉറപ്പിക്കുന്നത്..! മറ്റൊരാൾ വായിക്കുമ്പോൾ അവന്റെ ദുഃഖങ്ങൾ അത്രമാത്രം അക്ഷരങ്ങളായി വായനക്കാരൻ
എൻ്റെ ഹൃദയം എപ്പഴോ 'നമ്മുടെ ഭൂമി'യായി മാറി വളരെ കുഞ്ഞു നാളിൽ തന്നെയതു സംഭവിച്ചു.
ശ്രീമതി സീമ കുറുപ്പിന്റെ ക്രിസാലിസ്
A new place and your anatomy knows,
കാടെന്ന് വച്ചാൽ കൊടുങ്കാട്. പറഞ്ഞറിവുകളിൽ ഉള്ളതല്ലാതെ മുന്നിലേയ്ക്ക് നടക്കുന്തോറും അന്ധകാരമേറി
നാളെയെക്കുറിച്ചെന്തേ ദുഖിച്ചിടുന്നു നീ
കാടെരിയുന്നു കരളെരിയുന്നു
(ഗീതാഞ്ജലിയിലെ ആദ്യത്തെ 50 ഗീതങ്ങള് പഞ്ചചാമര വൃത്തത്തിലാണ് വിവര്ത്തനം
സ്നേഹിക്കുമ്പോൾ...
തിരോന്തോരത്തുള്ള ബന്ധുവിന്റെ ആധുനിക വീടിന്റെ ഗ്രാനൈറ്റ് ഇട്ട കോലായിലെ കസേരയിലിരുന്ന്, കടുംനിറങ്ങൾ വാരിവിതറിയ പരസ്യങ്ങൾ നിറഞ്ഞ ദിനപ്പത്രത്തിൽ മനസ്സ്
എനിക്ക് സൗഖ്യമാണ് സഖേ .
കീഴ്പ്പള്ളിയിലെ ചാവറപ്പെരുന്നാളിന്റെ അന്നാണ് അവസാനമായി കെ. സി ജോസിനെ കണ്ടത്ത് .വിപ്ലവം
അപാരതയുടെ തീരങ്ങളിൽ വെറുതെ എന്നെ
നീളേ പരന്നൂ കിടപ്പതുണ്ടേ നീരണിപ്പാടങ്ങ- ളൂഴി തന്നിൽ ശൂന്യമായ് കാൺമൂ വയലേലകൾ നെല്ലിൻ തളിരുകൾ കാൺമതില്ലാ
വെറുതെ ഇരുന്നപ്പോൾ ആ കുട്ടികളെ ഓർത്തുപോയി .. ജോർജും, സ്റ്റീഫനും. അന്ന് ഞാൻ ഡിഗ്രി പരീക്ഷയൊക്കെ കഴിഞ്ഞു ഫലം അറിയാൻ കാത്തിരിക്കുന്ന
വാക്കുകളുടെ അറിയാത്ത അർത്ഥങ്ങൾപോലെ
കുണ്ടു കിണറ്റിലെ തവളകളുച്ചത്തിൽ
മലയാളനാടിന്റെ ഭാവാത്മഗായകൻ മധുസ്വരമാരിയായ് പെയ്തൊഴിഞ്ഞൂ.
ഒരുത്തരും ശ്രവിച്ചിടാതെയേകനായിരുന്നു ഞാന്
Telling something that may be unworthy;
ഈ അടുത്ത് മാതൃഭൂമി ആഴ്ചപ്പതിപ്പിൽ കവി ശ്രീ.കൽപ്പറ്റ നാരായണൻ്റെ ഒരു കവിത വായിച്ചു. ഏറെ ആകർഷിച്ച ഒരു കവിത. കവിതയുടെ പേര് ....
നാട്ടുകാർ മുഖത്തോട് മുഖം നോക്കി. “റോഡ് വികസനത്തിൽ അത് പണ്ടേ വെട്ടിക്കളഞ്ഞു. ഇന്ന് ഇവിടെയെങ്ങും ഒരു പുന്നമരവുമില്ല.”
കടിയുമില്ല കടിയനുമില്ല
ഇപ്പോൾ വെറോണി മാവിയെ അറിയുന്നവർ നാട്ടിൽ അധികമില്ല. അറിയുന്നവരാകട്ടെ,അവരെ കഴിയുന്നത്ര ഒഴിഞ്ഞു മാറിപ്പോകും.
സജിയെവിടെ. സജിയെവിടെ
വാക്കിലേക്കൊരു മഞ്ഞുനീർപ്പൂവിനെ-
വേണമെങ്കിൽ അയാൾക്ക് അന്നപൂർണ്ണയെ കൂടി കൊണ്ട് പോകാമായിരുന്നു. എങ്കിലും പതിവ് പോലെ എങ്ങോട്ടാണ് പുറപ്പെടുന്നത് എന്നു പോലും വ്യക്തമാക്കാതെ കാറിന്റെ ചാവി എടുത്തു വിരലിൽ കോർത്ത്
വന്ദനം മഹാനുഭാവേ സന്തതം കരുണയേകൂ
പോകാത്ത ജല യാത്രയിലെ മുങ്ങിമരണം അവളെ ശ്വാസംമുട്ടിക്കുന്നു.
"ഞാനയാൾക്ക് ദൈവത്തെ
ഒറ്റക്കിരിക്കുമ്പോൾ തിരതല്ലി കേറിവരുന്ന ഓർമ്മകളുടെ ഒരായിരം പവിഴമുത്തുകൾ ചിന്നിത്തെറിച്ചു മനസ്സിന്റെ ഓരോ മുക്കിലും മൂലയിലും പറ്റിപ്പിടിച്ചങ്ങു കിടക്കും.ഇടയ്ക്കു അതോരുന്നുമെടുത്തു പൊടിതട്ടി
ഏകയായിരുന്നവൾ... പുറമേ ചിരിക്കുമ്പോഴും ഉള്ളിലെ സങ്കടങ്ങളെ പുറം ലോകമറിയാതിരിക്കാൻ
മനോരമ ബുക്സ് ഈയിടെ പ്രസിദ്ധീകരിച്ച സന റുബീനയുടെ "നീലച്ചിറകുള്ള മൂക്കുത്തി" എന്ന നോവലിന്റെ പശ്ചാത്തലത്തെക്കുറിച്ചും രചനാശൈലിയെക്കുറിച്ചും പറയാം.
കഥാന്ത്യത്താളിന്നപ്പുറ- മെന്തുള്ളൂ ശൂന്യതയെന്യേ? നാകം പൂകുവതെന്തിന്?
അന്ന് ഓൺലൈൻ ജോലി കഴിഞ്ഞപ്പോൾ രാത്രി 12 മണിയായി. സൂസൻ നല്ല ഉറക്കത്തിലാണ്. ലൈറ്റ് ഓൺ ചെയ്ത് അവളെ
മദ്ധ്യാഹ്ന സൂര്യൻ കാർമുകിലുകളോട് ദേഷ്യംപിടിച്ച് മുഖം ചുവപ്പിച്ച് ഭൂമിക്കു മുകളിൽ കത്തി നിൽക്കുകയാണ്. സൂര്യഭഗ
ആരായിരുന്നു നിനക്കു ഞാനെന്നൊരിക്കൽ നീ എഴുതീടണം, നിന്റെ വരികളിലൊന്നിൽ
പതംഗകൂജനങ്ങള് തന് തരംഗമാര്ന്ന വാനവും
പ്രിയപ്പെട്ടവനെ പുതുവർഷം ചോദിക്കുന്നു